- hilkat
- (A.)[ ﺖﻘﻠﺧ ]1. yaratılış.2. Tanrı.
Osmanli Türkçesİ sözlüğü . 2015.
hilkat
Look at other dictionaries:
hilkat — is., ti, esk., Ar. ḫilḳat Yaradılış, fıtrat Birleşik Sözler hilkat garibesi … Çağatay Osmanlı Sözlük
HİLKAT — Doğuştan gelen vasıf. Yaratma. Yaratılı … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
hilkat — yaratılma; yaratılış; tabiat … Hukuk Sözlüğü
TUBA-İ HİLKAT — Hilkat ağacı, hilkat tubası. Kâinat, teşbih yapılarak tuba ağacına benzetilmiştir.(Tuba i hilkatten semavat şıkkına hep kehkeşan ağsanınaBir Cemil i Zülcelâl in dest i hikmetiyle takılmış pek güzel meyveleriz biz. M … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
hilkat garibesi — is. 1) Bedeninde doğuştan normal olmayan gariplikler bulunan kimse 2) mec. Acayip, garip, tuhaf şey … Çağatay Osmanlı Sözlük
U'CUBE-İ HİLKAT — Yaratılıştan insanlara hayret verici olan. Şaşılacak, hayrete düşülecek hilkat garibesi … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
ACİBE-İ HİLKAT — Her zaman yaratılan şekilden farklı olarak yaratılmış olan. (Meselâ: Normalinden çok fazla büyük cüsseli veya üç ayaklı olmak gibi … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
DÂHİYE-İ HİLKAT — Yaradılıştan dâhi olan. Hârika … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
MUKTEZA-İ HİLKAT — Yaradılışın gerektirdiği şey. Yaradılış itibariyle olan hal ve netice … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
NETİCE-İ HİLKAT — Yaratılışın sonu, gayesi. Yaratılmanın neticesi … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
